چون درخت فروردین پر شکوفه شد جانم

                                                  دامنی زگل دارم بر چه کس بیفشانم

ای نسیم جان پرور امشب از برم بگذر

                                              ورنه اینچنین تا صحر نمی مانم

لاله وار خورشبدی در دلم شکوفا شد

                                              صد بهار گرمی زا سرزد از زمستانم

دانه ی امید آخر شد نهال بار آور

                                          صد جوانه پیدا شد از تلاش پنهانم 

نوشته های دیگران ()

گل باش که همنشین عطار شوی

زان پیش که همدم خس و خار شوی

                                                                                 زحمت متراش و مژده ی رحمت باش                                               

                                                                                   پل باش به جای آن که دیوار شوی

بی پل قدمی به انتهایی نرسد

آواز کسی به آشنایی نرسد

                                                                                    بی پل نه شکفتنی نه علمی ، سخنی

                                                                                    بی پل که تمدنی به جایی نرسد       

نوشته های دیگران ()

      قطعه ای از بهشت خدا

      هنگامی که بلبلان نغمه سر می دهند و بچه ها با شادی وارد گلستان مدرسه می شوند ، پیچکهای سبز با آهنگ شا دی آنها می رقصند و از دیوار گلستان بالا می روند و درختان همراه با آن ها،با نشاط ، شاخه های خود را در هوا پیچ و تاب می دهند.ومعلمان ،با دل های پرمهر،درهای بوستان علم را با کلید محبت می گشایند و گل های تشنه را به گشت و گذار در این بوستان دعوت می کنند تا از سر چشمه های آن بنوشند و سیراب شوند .

       آن جا جایی است که پنجره هایش به سوی آسمان باز است ،آسمان علم. و همه می توانند در آنجا پرواز کنند و آن قـدر اوج بگیرند که دیگر آنچه را روی زمین است کوچک در یابند .

       آن جا جایی است که با هر وزش نسیم ، بوی گلهای محبت هوایش را آکنده و رهگذران را سرمست می کند .

       پروانه ها این مکان را برای پرواز انتخاب می کنند و بلبلان برای سردادن آواز .ابرهای بهاری دوست دارند لطف خداوند را در آن جا به امانت گذارند تا هر چه بیش تر سبز و سبز تر شود.

       که می گوید ، شروعش سبز نیست ؟ در حالی که درختانش سبزند ، دل های معلمانش سبزند .خنده ی مدیرش سبز است و شا دی               بچه هایش نیز سبز.

       آری !

       خداوند قطعه ای از بهشت سبز خود را به لطف در زمین قرار داده است .پس باید این نعمت الهی را گرامی بداریم و با یاری یکدیگردر بهتر و سبز تر شدن آن بکوشیم . باید آنقدر آن جا سبز باشد که سنگ های زمرّدین هم به آن حسادت ور زند و در شگفتی بمانند

نوشته های دیگران ()

سحرگه رهروی در سرزمینی 

                                   همی گفت این معما با قرینی

که ای صوفی شراب آنگه شود ساف

                                    که در شیشه بر آرد اربعینی

خدا زان خرقه بیزارست صد بار

                                    که صد بت باشدش در آستینی

مروّت گر چه نامی بی نشان است

                                    نیازی عرضه کن بر نازنینی

ثوابت باشد ای دارای خرمن 

                                    اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

نمی بینم نشاط عیش در کس

                                    نه در مان دلی نه درد دینی

درون ها تیره شد باشد که از غیب

                                    چراغی بر کند خلوت نشینی

گرت انگشت سلیمانی نباشد

                                   چه خاصیّت دهد نقش نگینی

اگر چه رسم خوبان تند خوئیست

                                    چه باشد گر بسازد با غمینی

ره میخانه بنما تابپرسم

                                   مآل خویش را از پیشبینی

نه حافظ را حضور درس خلوت 

                                    نه دانشمند را علم و یقینی

نوشته های دیگران ()

روزگاریست که سودا زده روی توام

خوابگاه نیست مگر خاک سر کوی توام

همدلی نیست که گوید سخنی پیش منت

محرمی نیست آرد سخنی سوی توام

نوشته های دیگران ()